حقایقی درباره انتقال تب دنگی و مسری بودن آن
با انتشار اخبار نگرانکننده درباره افزایش آمار مبتلایان به تب دنگی در ایران، پس از شناخت علائم این بیماری، اکنون مسئله واگیردار بودن آن اهمیت ویژهای پیدا کرده است. انتقال تب دنگی البته که رعایت بهداشت در این شرایط بسیار مهم و ضروری است، اما خوردن و آشامیدن با هم یا استفاده از ظروف مشترک […]
با انتشار اخبار نگرانکننده درباره افزایش آمار مبتلایان به تب دنگی در ایران، پس از شناخت علائم این بیماری، اکنون مسئله واگیردار بودن آن اهمیت ویژهای پیدا کرده است.
انتقال تب دنگی
البته که رعایت بهداشت در این شرایط بسیار مهم و ضروری است، اما خوردن و آشامیدن با هم یا استفاده از ظروف مشترک باعث انتقال تب دنگی نمیشود. این بیماری از طریق قطرات مستقیم تنفسی یا تماس فردبهفرد منتقل نمیشود. بااینحال، اگر در منطقهای زندگی میکنید که فردی بیمار است یا حامل یک ویروس نهفته است، احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری دارید. مواردی که در ادامه عنوان میشوند، حقایق مهم و کاربردی درباره سرایت تب دنگی و موارد مرتبط با این موضوع را در اختیارتان قرار خواهند داد.
مبتلا شدن به تب دنگی
تب دنگی تنها توسط پشه آئدس (پشه گورخری) منتقل میشود. پس از نیش زدن یک فرد آلوده، ویروس را از طریق نیش به فرد سالم منتقل میکند؛ بنابراین، دنگی میتواند از طریق نیش پشه به دیگران سرایت کند و تبدیل به یک اپیدمی شود. در شیوع دنگی، بهازای هر مورد علنی، دهها نفر ناقل ویروس نهفته بدون علائم وجود دارند که همچنان میتوانند منبع بیماری برای دیگران باشند.
در فصل همهگیری، بهسختی میتوانید مطمئن باشید که شیوع بیماری متوقف شده یا اطرافیانتان حامل ویروس نیستند؛ بنابراین، همیشه باید در پیشگیری از بیماری برای خود و خانوادهتان دقیق باشید.
خصوصیات پشته ناقل تب دنگی
پشههای آئدس سیاه هستند و لکههای سفید روی بدن و پاهایشان دارند. هنگامی که پشه فرد ناقل ویروس دنگی را نیش میزند، به این ویروس آلوده میشود. این ویروس حدود یک هفته در بدن پشه رشد میکند و سپس به غدد بزاقی آن انتقال مییابد. پس از این مدت، نیش پشه میتواند بیماری را به افراد سالم منتقل کند.
هنگامی که پشه به ویروس مبتلا شود، میتواند بیماری را مادامالعمر منتقل کند؛ بنابراین، حتی یک ناقل میتواند بیماری را به تعداد زیادی از افراد منتقل کند.
زمان انتقال بیماری از پشه
این نوع پشهها اغلب در طول روز مردم را نیش میزنند نه شب. اوج فعالیت این پشه در اوایل صبح و اواخر بعدازظهر است. اگر پشه پرخون نباشد، میتواند چندین بار در روز به طعمهاش حمله کند. مردم معمولاً فقط از تور پشهبند در طول شب استفاده میکنند، در حالی که در طول روز توسط پشهها گزیده شده و بیمار میشوند.
با توجه به این توضیحات، میتوان دریافت که خطر انتقال و دریافت تب دنگی توسط پشه ناقل در طول روز بیشتر است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید