فوران آتشفشانی که با خود الماس آورد!

در گرگ و میش کرتاسه، حدود ۸۶ میلیون سال پیش، یک شکاف آتشفشانی در منطقه‌ای که امروزه جنوبی آفریقا است، شکل گرفت. در عمق زمین، ماگما به سرعت از کیلومترها در زیر سطح به سمت بالا پرتاب شد. این فعالیت ماگمایی باعث ایجاد مجموعه‌ای از تپه‌های کم ارتفاع با شکل‌های هویجی و پوشیده از سنگ‌های آذرین شد.

در سال ۱۸۶۹، یک چوپان در نزدیکی ساحل رودخانه، صخره‌ای بزرگ و درخشان را کشف کرد که این مشهور شدن این منظره را به همراه داشت. سنگ کشف شده در این منطقه یک الماس عظیم بود و در نهایت به نام “ستاره آفریقا” شناخته شد. تپه‌های کم ارتفاع، که چیزی را مخفی کرده بودند، به معدن کیمبرلی مشهور شدند.

با تأثیر معدن کیمبرلی، که معمولاً به آن به عنوان “حفره بزرگ” اشاره می‌شود، سنگ‌هایی که در آنها الماس یافت می‌شود، به عنوان کیمبرلیت شناخته می‌شوند. این الماس‌ها در سرتاسر جهان، از اوکراین تا سیبری و استرالیای غربی، پخش شده‌اند، اما به صورت نسبتاً کوچک و نادری یافت می‌شوند. آنچه آنها را ویژه می‌سازد، این است که ماگماهایی که آنها از طبقات بسیار عمیق زمین به سطح می‌آیند، از جایی بسیار عمیق تأثیر می‌پذیرند.

وقوع برخورد ماگماها با صخره‌های عمیق و باستانی منجر به فرایندهای تشکیل ماگما بر روی آنها می‌شود. برای تبلور کربن ساده و باستانی به الماس سخت و درخشان، نیاز به فشار قوی وجود دارد. به همین دلیل، این جواهرات حداقل در عمقی حدود ۹۳ مایل (۱۵۰ کیلومتر) پایین‌تر، در لایه‌های عمیق‌تر لیتوسفر شکل می‌گیرند. برخی از این الماس‌ها، که به عنوان الماس‌های زیر لیتوسفر شناخته می‌شوند، حتی در عمق‌های بیشتر، تا تقریباً ۴۳۵ مایل (۷۰۰ کیلومتر)، تشکیل می‌شوند.

سوزت تیمرمن، یک زمین‌شناس اهل سوئیس که در دانشگاه برن به مطالعه الماس می‌پردازد، می‌گوید: “الماس و کیمبرلیت می‌توانند به ما درک بهتری از چرخه زندگی قاره‌های باستانی بدهند.