قوانین عجیب و جالب کره شمالی

کره شمالی یک کشور است که در آن شرایط زندگی به شکل دیکتاتوری تنظیم شده است تا اطمینان حاصل شود که “کیم جونگ اون” بر رأس قدرت باقی می‌ماند و قادر است تمامی جوانب کشور را کنترل کند. شهروندان کره شمالی در یک جامعه بسیار منزوی زندگی می‌کنند و “کیم جونگ اون” نقش یک خدا در این کشور را بازی می‌کند. جالب است که این قوانین با موفقیت شده‌اند که شهروندان کره شمالی را به طور کامل با مطالبات دولت هماهنگ نگه دارند.

مدل موی ثابت

در کره شمالی، شهروندان حق ندارند تا مدل موی دلخواه خود را انتخاب کنند؛ زیرا در این کشور، همه افراد ملزم به رعایت مدل مویی هستند که توسط دولت تأیید شده است. از سال ۲۰۱۳، یک قانون در کره شمالی به تصویب رسیده است که به دولت اجازه می‌دهد در یکی از انتخاب‌های فردی و شخصی‌ترین، یعنی مدل موی شهروندان نیز دخالت کند.

در کره شمالی، برای زنان ۱۸ مدل موی مورد تأیید دولت وجود دارد، همچنین برای مردان نیز ۱۰ مدل. همچنین، دستورالعمل‌های خاصی برای کوتاه کردن موها توسط دولت به شهروندان ابلاغ شده است. به عنوان مثال، مردان حق ندارند موهای خود را بلندتر از پنج سانتی‌متر نگه دارند. همچنین، مردان مسن‌تر با محدودیت‌های کمتری روبه‌رو هستند و مجازند موهای خود را تا هفت سانتی‌متر بلند نگه دارند. زنان متاهل در کره شمالی باید موهای خود را بسیار کوتاه نگه دارند، در حالی که زنان مجرد مجاز به داشتن موهایی کمی بلندتر هستند.

پوشیدن جین در کره شمالی ممنوع است

دولت کره شمالی، پوشیدن جین را به‌عنوان نمادی از آمریکا تشخیص می‌دهد و به همین دلیل در این کشور ممنوع است.

هیچ کس حق ندارد بدون اجازه دولت به پایتخت نقل مکان کند

زندگی در پیونگ یانگ، پایتخت مدرن کره شمالی، به دلیل وجود امکانات متعدد، نسبت به زندگی در حومه شهر آسان‌تر است. با این حال، مردم این کشور قادر به آزادانه بستن چمدان‌های خود و سفر به پایتخت نیستند. برآورده کردن خواسته‌های آن‌ها به همان اندازه‌ای که در دنیای عادی به نظر می‌رسد، آنقدر ساده نیست.

شهروندان کره شمالی با مشکلاتی روبرو می‌شوند تا بتوانند به پایتخت نقل مکان کنند و برای این منظور باید اجازه‌ی دولت را دریافت کنند. این قانون ممکن است به ما توضیح دهد که چرا اکثر ساکنان پیونگ یانگ، اعضای حزب حاکم و افرادی هستند که رتبه‌های اجتماعی بالا دارند و در واقع افرادی هستند که وفاداری خود را به دولت ثابت کرده‌اند. در جاده‌های کشور کره شمالی، موانعی وجود دارند که جلوی حرکت آزاد شهروندان این کشور بدون کسب اجازه از طرف دولت را می‌گیرند.

رای دادن در تمام انتخابات اجباری است

رای دادن در سراسر کشورهای جهان به اختیار افراد است و شما می‌توانید با اراده آزاد تصمیم بگیرید که رأی دهید یا روند انتخابات را رد کنید. اما در کره شمالی، شهروندان پس از ۱۷ سالگی فقط مجاز به رأی دادن هستند و باید در تمام صندوق‌های رأی حاضر شوند. اگر فکر می‌کنید که این قانون یک راه برای اعمال دموکراسی است، باید به شما بگویم که در اشتباهید؛ زیرا این رویه، دولت را قادر می‌سازد تا بر تمامی شهروندان خود نظارت داشته باشد. یکی از فردی که توانسته از کره شمالی فرار کند، اظهار داشت: ”

دولت بررسی می‌کند که آیا نام شما در لیست رأی‌دهندگان وجود دارد یا خیر و در صورت عدم وجود، در مورد آن تحقیق می‌کند. معمولاً در طول یک دوره انتخابات، دولت متوجه می‌شود که کدام افراد از کشور فرار کرده‌اند.

قانون سه نسل

در قانون بعدی خود (قانون سه نسل)، دولت کره شمالی به‌طور مستقیم حقوق بشر را نقض می‌کند و شهروندان این کشور با وجود محدودیت‌های دیکتاتوری وحشیانه، مجبور به زندگی در ترس دائمی هستند. قانون سه نسل تعیین می‌کند که اگر دولت شخصی را به‌عنوان مجرم شناسایی کند، تمام اعضای خانواده‌اش دستگیر و به همراه وی به اردوگاه کار فرستاده می‌شوند. اما نکته ناعادلانه این قانون در این است که دو نسل بعدی متولد شده از خانواده مجرم نیز باید در اردوگاه باقی بمانند و تمام زندگی خود را در آنجا سپری کنند.

ارتباط اعضای خانواده و فرزندان با مجرمان کافی است تا این افراد نیز در نظر دولت کره شمالی به عنوان مجرمان شناخته شوند، بنچه اینکه از نظر فنی هیچ گونه جرمی مرتکب نشده باشند. دولت این کشور در پی اجرای قانون سه نسل است تا جرم و جنایت را در کره شمالی به حداقل برساند. مقامات کره شمالی اعتقاد دارند که خانواده‌های فرد جنایتکار نیز مشکوک به ارتکاب جرم هستند و با حبس آنها در اردوگاه‌های کار، امنیت کشور را حفظ خواهند کرد. بدون شک، قانون سه نسل یکی از ناعادلانه‌ترین قوانین موجود در کره شمالی است.

ممنوعیت تماس تلفنی بین‌المللی

شهروندان کره شمالی تنها مجاز به برقراری تماس‌های داخلی هستند ولی باید توجه داشت که حتی این تماس‌ها نیز به طور شدیدی تحت کنترل دولت قرار دارند. در رژیم کیم جونگ اون، منتقل کردن اطلاعات به داخل یا خارج از کشور ممنوع است و به همین دلیل، هر فردی که در بازار سیاه با استفاده از یک تلفن همراه چینی در حال برقراری تماس بین‌المللی دستگیر می‌شود، تا پای جوخه اعدام پیش می‌رود.

مجازات فرار از کشور، اعدام است

شهروندان کره شمالی مجازیتی به خارج از کشور خود ندارند، حتی اگر نسبت به رژیم و شرایط فعلی کشور ناراضی باشند. دولت کره شمالی انتظار دارد که همه مردم وفاداری کامل به کشور را نشان دهند و فرار از کشور را به عنوان یک گناه بزرگ در نظر می‌گیرد. افرادی که تلاش می‌کنند از کره شمالی فرار کنند، به اردوگاه‌های کار فرستاده می‌شوند و ممکن است اعدام شوند. تا به امروز، چندین داستان ترسناک از افرادی که جسارت فرار از این کشور را داشته‌اند، در رسانه‌های بین‌المللی منتشر شده است. فرار از کره شمالی نه تنها به مجازات وحشیانه برای فرد خود، بلکه به مجازات‌های سختی برای خانواده و اقوام آنها نیز منجر می‌شود.

فقط مقامات مرد دولتی می‌توانند ماشین داشته باشند

تنها مقامات دولتی در کره شمالی مجاز به داشتن خودرو هستند و هیچ فرد غیر از آنها اجازه مالکیت ماشین را ندارد. دولت این کشور، علاوه بر کنترل رانندگی مردم، نیز مالکیت خودروها را تنظیم می‌کند؛ زیرا اهمیت دارد که اطمینان حاصل شود شهروندان از طریق استفاده از وسایل نقلیه فرار نمی‌کنند و یا قوانین را نقض نمی‌کنند. یک جزئی جالب درباره این قانون در کره شمالی این است که در ساعات شلوغی، تنها یک خودرو مجاز به استفاده از ۱۰ خط آزادراه است. برخی از شهروندان این کشور با ثبت خودروهای خود به عنوان مالکیت سازمان‌های دولتی، قانون را دور زده و از آن صرف‌نظر می‌کنند.

ممنوعیت برخی از آهنگ‌ها در کره شمالی

رژیم کیم جونگ اون به‌طور مداوم به دنبال هر چیزی است که می‌تواند موقعیت او را تهدید کند. در سال ۲۰۱۵، کیم جونگ اون دستوری صادر کرد که تمام نوارها و سی‌دی‌های حاوی آهنگ‌های ممنوعه دولتی را از بازار جمع‌آوری و از بین ببرند؛ زیرا به نظر او، شعرها ممکن است باعث بروز مخالفت در میان شهروندان شوند.