رژیم لاغری کتوژنیک پیر کننده است
محققان دانشگاه UTHealth در سن آنتونیو، تگزاس، اخیراً مقالهای را در مجله Science Advances منتشر کردهاند که به بررسی اثرات رژیمهای غذایی کتوژنیک، که به اختصار “کتو” نامیده میشوند، بر روی موشها پرداخته است. رژیمهای کتوژنیک رژیمهای غذایی هستند که مصرف کربوهیدراتها را محدود میکنند و به جای آن بر مصرف چربیها و پروتئینها تأکید […]
محققان دانشگاه UTHealth در سن آنتونیو، تگزاس، اخیراً مقالهای را در مجله Science Advances منتشر کردهاند که به بررسی اثرات رژیمهای غذایی کتوژنیک، که به اختصار “کتو” نامیده میشوند، بر روی موشها پرداخته است.
رژیمهای کتوژنیک رژیمهای غذایی هستند که مصرف کربوهیدراتها را محدود میکنند و به جای آن بر مصرف چربیها و پروتئینها تأکید دارند. این رژیمها ممکن است برای کاهش وزن و درمان برخی بیماریها مفید باشند.
در این مطالعه، محققان اثرات این رژیمها را بر سلامت و عملکرد موشها مورد بررسی قرار دادهاند. نتایج این تحقیق میتواند به درک بیشتر پتانسیلهای درمانی رژیمهای کتوژنیک کمک کند.
با افزایش نرخ چاقی در ایالات متحده، بسیاری از مردم به سمت رژیمهای غذایی روی آوردهاند که فکر میکنند میتواند به کاهش وزن آنها کمک کند. رژیم کتوژنیک، که به طور سنتی برای درمان صرع استفاده میشده است، یکی از این رژیمها است که محبوبیت پیدا کرده است. این رژیم شامل مصرف مقادیر بالاتر چربی در عین کاهش مصرف کربوهیدراتها است، اما ظاهراً عوارضی دارد که پیش از این ناشناخته بود، از جمله پیری قلب و کلیه.
محققان مطالعه فعلی با انجام آزمایش بر روی موشها، به بررسی دقیقتر اثرات رژیمهای غذایی کتوژنیک بر سلامتی پرداختند. آنها بهویژه علاقهمند بودند که ببینند آیا این رژیم غذایی به پیری سلولی کمک میکند یا خیر.
یافتههای آنها نشان داد که هنگام مقایسه موشهای تحت رژیم کتوژنیک با موشهای گروه کنترل که چنین رژیمی نداشتند، موشهای گروه کتوژنیک نرخ بالاتری از پیری را در اعضای حیاتی بدن خود تجربه کردهاند.
تاثیر رژیم بر موش ها
محققان نشانگرهای مختلف سلامتی مانند کتونها، گلوکز، حساسیت به انسولین، تریگلیسیرید، لیپوپروتئینهای با چگالی کم و لیپوپروتئینهای با چگالی بالا را در موشها بررسی کردند. آنها همچنین نمونههایی از قلب، کبد و کلیهها را برای شواهد آسیب بررسی کردند. نتایج نشان داد که رژیم کتوژنیک در برخی از اعضای اصلی بدن، از جمله قلب و کلیهها، منجر به پیری سلولی سریعتر میشود.
بدترین بخش این نتایج برای موشهای گروه کریسکو این بود که سلولهای پیش ساخته شده نمیمردند. وقتی سلولهای پیر نمیمیرند، این میتواند منجر به التهاب، آسیب اندامها و کمک به ایجاد تومورهای خطرناک شود. بر اساس منبع معتبر مؤسسه ملی سلامت، پیری سلولی معمولاً به عنوان یک فرآیند آسیبزا شناخته میشود که منجر به بیماری چند سیستمی یا پیری میشود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید